تلمود

تلمود بابلی مجموعهٔ گردآوری‌شده بین سده‌های ۳ تا ۵ میلادی است. مراکز مهم فقه یهودی در این زمان در عراق کنونی قرار داشتند.

تلمود بابِلی به‌صورت مجموعه‌ای از میشنا به زبان عبری قدیم و گمارا که به زبان آرامی نوشته شده‌است می‌باشد. دلیل این تفاوت زبانی، فاصله زمانی بزرگ بین تألیف این دو قسمت است. در زمان تاناییم، زبان مورد استفاده یهودیان عبری بود، درحالی‌که در زمان آموریم، زبان مورداستفاده آرامی بود. عبری برای کتابهای مذهبی در حد کمی مورد استفاده قرار می‌گرفت.